FEMICIDE: het opzettelijk doden van vrouwen en meisjes.
Tijdens een zitting in de rechtbank te Zutphen is duidelijk geworden waarom in Nederland elke acht dagen een vrouw door geweld om het leven wordt gebracht. Hiermee is voor mij een einde gekomen aan mijn onderzoek. WOKE TERREUR en SEKSISME zijn door de Koninklijke Bibliotheek erkend als cultureel erfgoed van Nederland. WOKE TERREUR en SEKSISME zijn onderdeel van mijn nalatenschap waarin ik heb vastgelegd dat in Nederland de mensenrechten van vrouwen met voeten worden getreden.
In mijn nalatenschap heb ik vastgelegd dat ik geen “vieze vuile hoer” ben, die ’s nachts met haar benen wijd haar geld zou verdienen. Ik ben een vrouw die elke dag opnieuw weer moet dealen met de gevolgen van baarmoederhalskanker.
In mijn nalatenschap heb ik ook vastgelegd dat grensoverschrijders voor mij het gezicht zijn geworden van het kwaad in onze samenleving. Mensen met (onbehandelde) psychische problematiek en een verziekte cultuur binnen overheidsinstanties, zijn het antwoord op mijn vraag waarom het elke acht dagen in Nederland zo gruwelijk misgaat.
Grensoverschrijders zijn toxische mensen die jouw fysiek, verbaal of non verbaal laten weten dat ze geen respect voor je hebben. Grensoverschrijders zijn mensen die zonder schaamte persoonlijke grenzen overschrijden. Grensoverschrijders kennen geen empathie, zijn manipulatief, narcistisch en hebben een laag zelfbeeld. Hun eigen belang gaat altijd boven dat van een ander. Grenzen overschrijden is aangeleerd gedrag en betekent niets anders dan dat iemand nooit goed naar zichzelf heeft gekeken.
Femicide: moord op vrouwen en meisje, zal blijven bestaan zolang er grensoverschrijders en overheidsinstanties zijn die niet de moeite willen nemen om vrouwen te beschermen tegen het kwaad.
De uitspraak van de politierechter heeft laten zien dat wij van mening verschillen. Dat is een logische conclusie. Deze politierechter, die haar persoonlijke mening mee lieten spreken, vertegenwoordigt het huidige rechtsstelsel waar ik mij tegen verzet omdat het mij als vrouw geen bescherming biedt. Omdat deze politierechter wettelijk over een hogere macht beschikt zal ik mij tot aan het hoger beroep schikken naar het vonnis wat zij mij heeft opgelegd. Een vonnis dat het bewijs is dat het rechtsstelsel in Nederland onmiskenbaar tekort schiet als het gaat over de mensenrechten van vrouwen in Nederland. Een vonnis wat betekent dat ik mijn legale pepperspray nog elke dag bij mij moet dragen omdat overheidsinstanties mij niet willen beschermen tegen het kwaad wat onze samenleving teistert.
14-06-2025
Het is vandaag precies een maand geleden dat ik als verdachte in de rechtbank van Zutphen voor de politierechter moest verschijnen. Op de vraag hoe het met mij gaat kan ik alleen maar antwoorden dat het beter met mij gaat. De suïcidale gedachtes waar ik door oververmoeidheid last van kreeg zijn op dit moment niet meer aanwezig. Naast de professionele hulp helpt het zeker dat ik op dit moment niet meer gestoord wordt in mijn nachtrust. De dosering medicatie die ik nodig heb om overdag te functioneren voldoet. Drie dagen in de week ben ik productief en vier dagen in de week relax en slaap ik. Dit laatste heeft alles met mijn gezondheid en veranderde woonomgeving te maken. Er heerst meer rust. U zult begrijpen dat ik over het verloop van mijn strafzaak tot aan het hoger beroep geen mededelingen kan doen. Persoonlijk heb ik geen idee hoever ik kom met mijn aandacht die ik vraag voor geweld tegen vrouwen in Nederland. Maar het voelt voor mij bijzonder goed dat mijn kant van het verhaal in WOKE TERREUR en SEKSISME voor altijd is vastgelegd.
Toen bleek dat door dubieus handelen door ‘hoeders van de wet’ mij de toegang tot het recht dreigde te worden ontzegd moest ik als vrouw zelf een mogelijkheid creëren om toch de aandacht van dat recht en uiteindelijk van de rechter te krijgen. Dat is mij gelukt. Er is aandacht voor mijn zaak. In tegenstelling tot wat mij door de advocate was verteld, dat ik mogelijk niet veel tijd zou krijgen om te spreken, zie ik het toch als in mijn voordeel dat mede door mijn inbreng de zitting driekwartier uitliep. Tijdens de zitting heb ik aandachtig geluisterd wat er werd gezegd. Voor mij is duidelijk geworden dat wat ik in WOKE TERREUR en SEKSISME heb geschreven maar ook wat ik als tekst op mijn website had geplaatst, alleen maar werd bevestigd.
De politierechter begon de zitting met dat zij mijn brief en de boeken WOKE TERREUR en SEKSISME had ontvangen. Deze twee boeken maken onderdeel uit van mijn strafzaak dus zullen ze voor een eerlijk proces gelezen moeten worden. Zelf had ik symbolisch naar de zitting mijn 10 cm dikke ordner meegenomen waarin mijn aangiftes zaten met de bijbehorende bewijslast. Aangiftes die strafbare feiten bevatten maar ondanks de bewijslast, bij het openbaar ministerie en de politie van Apeldoorn bewust in de prullenbak zijn terechtgekomen net als de meer dan vijftig meldingen die ik door jaren heen schriftelijk bij de politie van Apeldoorn heb gedaan. Het is één van de redenen waarom het in Nederland elke acht dagen zo verschrikkelijk misgaat.
Op 12 mei 2025, de dag van de verpleging, heb ik mij als zorgverlener uit laten schrijven. Niet alleen om de reden dat mijn gezondheid het niet meer toelaat om mijn beroep als zorgverlener nog uit te oefenen maar ook omdat ik het niet accepteer om als vrouw en zorgverlener voor ‘hoer’ of ‘vieze vuile hoer’ te worden uitgemaakt. Negentig procent van de zorgverleners krijgen dagelijks te maken met fysiek en verbaal geweld. Dat is voor mij onacceptabel. Er bestaat niets wat dit absurde gedrag rechtvaardigt.
Na een periode van rust zal ik beginnen met WOKE TERREUR 3: HET TRIBUNAAL, waarin het functioneren van politie Apeldoorn onder een vergrootglas ligt. Na de bekentenis van een hoofdagent, dat hij één van degene was die had genoten van de verboden zoete vruchten tijdens de nachtdienst, is de smoes ’te weinig capaciteit’ onbruikbaar geworden. Hoe leg je eigenlijk als ‘hoeder van de wet’ aan slachtoffers en de nabestaanden van een slachtoffer uit dat toen je nodig was jij schaamteloos jouw vertier zocht in de ‘bezemkast’ op het bureau van politie Apeldoorn?
Wie zijn eigenlijk die ‘hoeders van de wet’ die tijdens werktijd gebruik maakten (maken) van deze afwerkplek? Welke keuze maak je als ‘hoeder van de wet’ bij een 112 melding? Ben ik als zorgverlener mogelijk te praktisch ingesteld wanneer ik me afvraag hoe je tijdens zo’n nachtelijke escapade omgaat met een oproep voor een reanimatie? Ga je, wanneer elke minuut telt, daar dan met je broek op de enkels naartoe? Of wacht je tot je klaar bent met je daad? Ik ben oprecht nieuwsgierig naar het antwoord op mijn vraag.
Vandaag heb ik de uitzending van 21 mei van Eva Jinek teruggekeken. Mijn maag draaide om wanneer ik die politiechef hoor praten. Een bullshit verhaal. Dat instanties steeds weer schuilgaan achter elkaar is toch iets om kotsmisselijk van te worden? Laat mij als slachtoffer dan maar veertig uur ‘schoffelen’. Van het huidige overheidsbeleid hoef je niets te verwachten, dat is duidelijk toe aan een reanimatie.
18-08-2025. Het is inmiddels ruim drie maanden geleden dat ik voor de politierechter moest verschijnen. Deze eerste zitting was een begin van een reeks die uiteindelijk bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zal eindigen. Voor ik mij bij het Europees Hof van de Rechten van de Mens kan melden moet ik eerst in Nederland alle voorgeschreven stappen hebben gezet. Na mijn onderzoek binnen de politie en het OM (openbaar ministerie) ga ik mij nu in hogere regionen begeven nadat het feitelijk is bewezen dat zowel de politie als het OM zich in mijn stalkingsverhaal schuldig hebben gemaakt aan het discrimineren van mij, een biologische vrouw. Tijdens elke nieuwe zitting zal steeds meer duidelijk worden hoe seksisme het rechtstelsel in Nederland heeft aangetast. Tot nu toe heb ik ondanks mijn aantoonbare bewijslast ‘het achterste van mijn tong’ nog steeds niet laten zien maar dat gaat bij een volgende zitting wel gebeuren. Hier verheug ik mij op.
In Nederland mag ik als vrouw blijkbaar geen tik teruggeven nadat ik zelf zware klappen te verduren kreeg. Dan sta je als enige en vrouw voor de rechter. Dat is zorgwekkend. Het tweede punt wat belangrijk is om tijdens de volgende zitting te bespreken is het ziekelijke treitergedrag waar onschuldige bewoners binnen de Mark Veste jarenlang slachtoffer van worden. Ziekelijk treitergedrag waar niet alleen ‘parasieten’ binnen de Mark Veste zich schuldig aanmaken maar ook het lijstje van namen van ‘hoeders van de wet’ behorende bij het basisteam van politie Apeldoorn, wordt steeds langer.
Het is zeker zinvol geweest om met mijn verhaal naar buiten te treden. Tot nu toe heeft het mij alleen maar winst opgeleverd.
19-10-2025
De datum van het hoger beroep is bekend. Weer een stap dichter bij mijn doel. Ik kan niet wachten. Dat er nergens zoveel wordt gelogen als in een rechtbank is een feit. Zal er na jaren van ziekelijk (synoniem van pervers) treitergedrag, doodsdreigingen en valse beschuldigingen eindelijk een einde komen aan mijn al jaren durende stalkingszaak?
Natuurlijk gaan we het in mijn volgende boek hebben over Roze in Blauw. Een ongefundeerd, elitair, polariserend en discriminerend netwerk binnen de politie wat een bedreiging vormt voor de norm man en vrouw.
We gaan het hebben over vrouwenhaat en over incels, de extreme spiegel van onze samenleving. We gaan het hebben over transmaxxing: als vrouw leven omdat een mannenleven te zwaar is. We gaan het hebben over vrouw zijn, vrouw worden of vrouw doen?
‘Ik ben zo blij met mijn nieuwe poes,’ hoorde ik de man zeggen.
Keiharde cijfers geven aan dat 45 % van de mannen ontevreden is over de lengte van zijn penis. Op basis van gedrag zijn deze mannen er doorgaans zo uit te pikken. Maar is deze onvrede over een te klein geslachtsdeel echt een reden om de overstap van man naar vrouw te maken? En wat heeft die hardnekkige zweem van machisme bij de politie hiermee te maken?
Wie beschermt tienermeisjes tegen pedofielen die door een uitspraak van de rechter vrije toegang krijgen tot het vrouwendomein? Wie zijn die mannen die schaamteloos kokketeren met hun geslachtsdeel in kleedkamers die enkel en alleen voor vrouwen bedoeld zijn? Wat is hun motief? Hoe dun is de scheidslijn tussen gender en een perverse narcist?
Wie zijn die mannen die de nee van een vrouw structureel negeren? Wie zijn die mannen die weten dat hiermee altijd het geweld tegen een vrouw begint? Waar komt dit onacceptabele gedrag vandaan? Onderzoek wijst uit dat naast een gekneusd ego, machteloosheid hierin een grote rol speelt.
Maar de meest positieve verandering op dit moment is wel dat niet alleen ik maar ook mensen met een ‘andere’ geaardheid, zich binnen de muren van de Mark Veste weer vrijelijk kunnen bewegen, zonder belaagd en uitgescholden te worden. Mensen die van meet af aan mijn vertrouwen konden genieten. Mensen die geen aanspraak wilden maken, op een onwettig elitair beleid, wat in strijd is met artikel 1 van de grondwet. Een onwettig elitair beleid dat niet alleen door het boegbeeld van politie Apeldoorn maar ook door ‘hoeders van de wet’ behorende bij deze politie-eenheid tot op de dag van vandaag nog steeds wordt gehanteerd.
Film tip: The Regretters. Op de vlucht voor jezelf. Een verhaal dat dieper gaat dan een penis.
Alieta.